Do przewożenia i rozlewania gnojówki używa się specjalnych beczkowozów, zaopatrzonych w różnego rodzaju rozlewacze. Najprostszym rozlewaczem jest płyta rozdzielcza rozbryzgowa umocowana przy zaworze. Płyn wypływając z beczki pod własnym ciężarem uderza o płytę rozlewacza i zostaje rozpryskany na szerokość około 1 m. Przy zastosowaniu rynnowej płyty rozdzielczej uzyskuje się bardziej równomierny rozdział gnojówki, która jest rozlewana pasem o szerokości do około 2,5 m po powierzchni pola. Znacznie większą szerokość roboczą (6 do 12 m) zapewniają przystawki rozbryzgujące z jednym poziomym lub dwoma pionowymi wirnikami rozbryzgującymi. Dawkę gnojówki (2—8 t/ha) reguluje się przez zmianę wielkości otwarcia zaworu spustowego beczki i przez zmianę prędkości jazdy rozlewacza. Wydłużony przewód wlewowy beczki rozlewacza jest zanurzony w cieczy, co wpływa na wyrównywanie szybkości wypływu cieczy przy pełnej beczce. W miarę wypływania cieczy z beczki, maleje działanie hamujące, dzięki czemu zmniejsza się różnica ilości wypływu na początku i przy końcu rozlewania. Oprócz rozlewania po powierzchni pola stosuje się ostatnio coraz częściej wprowadzanie gnojówki bezpośrednio do gleby. Ma to duże znaczenie, szczególnie przy nawożeniu pogłównym w czasie wzrostu roślin okopowych i warzyw. Wprowadzenie gnojówki bezpośrednio pod powierzchnię spulchnionej warstwy roli umożliwia pełniejsze wykorzystanie zawartego w gnojówce azotu, dając w efekcie korzyści w zwiększeniu plonów. Służą do tego rozlewacze rzędowe do gnojówki o szerokości roboczej do 1,5 m, przy trzech jednocześnie podlewanych rzędach, z możliwością regulacji szerokości międzyrzędzi w granicach od 40 do 50 cm.