Bronowanie

Bronowaniu stawia się następujące wymagania agrotechniczne: wyrównanie powierzchni pola i nadanie górnej warstwie gleby struktury drobno gruzełkowatej, nadającej się pod siew. Wczesne, wiosenne bronowanie orki przedzimowej lub orki wiosennej, jak również bronowanie latem ugorów niszczy kapilary w glebie, co sprzyja zachowaniu wody. Bronowanie zasiewów roślin ozimych i bronowanie łąk i traw wieloletnich po zbiorze siana ma na celu stworzenie warunków lepszego krzewienia się tych roślin. Po wykonaniu bronowania, skorupa na roli powinna być całkowicie zniszczona, a głębokość spulchniania wierzchniej warstwy gleby nie mniejsza niż 3—4 cm; bryły gleby powinny być pokruszone na grudki o średnicy nie większej niż 3 cm; grzbiety skib na zaoranym polu powinny być możliwie płaskie; głębokość śladów po bronowaniu nie większa niż 3—4 cm. Przy bronowaniu ozimin, okopowych i wieloletnich traw głębokość spulchniania powinna wynosić 2—4 cm, a procent uszkodzonych roślin nie powinien przekraczać 5. Do wykonywania takich prac jak wyrównywanie pola po orce, niszczenie skorupy na powierzchni roli, przewietrzanie roli, przykrycie wysianych nasion, niszczenie wschodzących chwastów, kruszenie brył i ściąganie z pola chwastów rozłogowych powinny być używane brony o specjalnych częściach roboczych i specjalnej budowie.