Brony zębowe

Brony zębowe mają zęby połączone sztywno z konstrukcją nośną i działają jak kliny o pionowej krawędzi roboczej. Działanie brony zębowej zależy głównie od kształtu i długości zębów, od gęstości ich rozstawienia oraz od ciężaru całej brony. Zęby bron lekkich są najkrótsze, a przekrój zęba jest najczęściej kołowy. Brony lekkie działają płytko, a ciężar przypadający na jeden ząb brony wynosi 0,5—1 kG. Brony lekkie stosuje się zwykle jako brony posiewne. Zęby bron średnich i ciężkich są dłuższe, mają najczęściej przekrój kwadratowy, a końce ich są odgięte ku przodowi. Wygięte do przodu zęby lepiej zagłębiają się w rolę oraz łatwiej wyciągają z gleby rozłogi chwastów. Ciężar przypadający na jeden ząb brony ciężkiej jest znacznie większy niż brony lekkiej i wynosi około 1,5÷3 kG. Poszczególne pola brony są wykonane w formie kratownicy sporządzonej z płaskowników, do których są przykręcone stalowe zęby. Zęby rozmieszcza się tak, aby w czasie pracy ślady ich nie pokrywały się. Poszczególne pola bron łączy się ze sobą za pomocą łańcuchów, a następnie z belką pociągową. Belka pociągowa bron ciągnikowych bywa zwykle podparta na dwóch lub trzech kołach jezdnych. W celu ułatwienia oczyszczania bron zębowych podczas pracy z ciągnikiem stosuje się niekiedy specjalne mimośrodowe urządzenie podnoszące samoczynnie pola brony po włączeniu mechanizmu przez kierowcę ciągnika.