W praktyce stosuje się dwa rodzaje lemieszy: trapezowy i dłutowy. Lemiesz dłutowy ma dziób silnie wysunięty ku przodowi i nieco zagięty w dół w celu zapewnienia lepszego utrzymania głębokości orki, co jest ważne szczególnie na glebach kamienistych. Podczas pracy najsilniej zdziera się dziób, wskutek czego długość jego skraca się. Powoduje to zmniejszenie stateczności ruchu pługa, utrudnia utrzymanie stałej głębokości roboczej oraz zwiększa znacznie opory pługa (do 40%). Dlatego też należy zwracać dużą uwagę na prawidłowy kształt lemiesza. Od spodu lemiesza w pobliżu dzioba znajduje się zgrubienie, które jest potrzebne do wzmocnienia dzioba oraz służy jako zapas materiału do odtwarzania pierwotnego kształtu lemiesza przy tzw. pociąganiu lemiesza. Lemiesze wykonuje się ze stali do hartowania. Ostrze i dziób lemiesza, jako najbardziej narażone na zdzieranie, powinny być utwardzone przez hartowanie, pozostałe części powinny być bardziej miękkie. Zbyt silnie zahartowane lemiesze, mimo że są bardzo odporne na ścieranie, jednocześnie są kruche i na glebach kamienistych łatwo pękają.