Materiał siewny

Materiał siewny powinien być odpowiednio przygotowany — oczyszczony, wysortowany, często zaprawiony środkami do zwalczania szkodników i chorób roślin, a niekiedy nawet specjalnie preparowany. Warunkiem precyzyjnego, punktowego wysiewu roślin uprawianych międzyrzędowo (np. burak, kukurydza) jest to, aby poszczególne nasiona miały jednakowe wymiary i kształt i mogły być łatwo chwytane i wysiewane siewnikami precyzyjnymi typu komórkowego. Naturalne nasiona buraczane występują w formie kłębków o kilku zarodnikach (do pięciu), co przy pracach pielęgnacyjnych wymaga ręcznej przerywki, pochłaniającej od 40 do 80 roboczogodzin na hektar. Segmentowanie, szlifowanie i sortowanie kłębków buraczanych, a niekiedy nawet otoczkowanie umożliwia wysiewanie nasion buraczanych siewnikami jedno- nasiennymi, co daje nie tylko poważne oszczędności w robociźnie, eliminując potrzebę pracochłonnej i ciężkiej przerywki, lecz również zmniejsza ilość wysiewu z około 20 kg/ha na około 5 kg/ha. Dobrze przeprowadzona segmentacja, szlifowanie i sortowanie nadają odpowiednią formę nasionom buraków dla precyzyjnego siewu. Otoczkowanie stosuje się raczej do nieforemnych i bardzo małych nasion warzyw. W typowym siewniku zbożowym wyróżnia się skrzynię nasienną, umocowaną na ramie podwozia siewnika, przyrząd wysiewający, przewody nasienne i redlice; w siewnikach kombinowanych przeznaczonych do równoczesnego wysiewu nawozów, a niekiedy i traw, znajduje się dodatkowo skrzynia nawozowa i skrzynia na nasiona traw. Wysiewany materiał, dozowany przyrządem wysiewającym, dostaje się przez przewody nasienne do redlić, które umieszczają go na określonej głębokości w glebie. Umieszczone za redlicą urządzenia zagarniające w formie łańcuszków lub kółek ugniatających zapewniają lepsze przykrycie nasion i przyleganie do nich wilgotnych cząstek gleby.