Opryskiwacze ciągnikowe i specjalne

Opryskiwacze plecakowo-silnikowe budowane są wyłącznie jako opryskiwacze drobnokropliste, w których znaczne zmniejszenie potrzebnej pojemności zbiornika pozwala na uzyskanie ciężaru możliwego do noszenia przez człowieka w czasie pracy. Opryskiwacze ciągnikowe są budowane jako doczepiane albo też zawieszane lub nabudowane na ciągniku. Opryskiwacze zawieszane (nabudowane) pozwalają na uzyskanie większej zwrotności agregatu, jednakże ich agregatowanie jest bardzo pracochłonne, a pojemność zbiorników na ogół ograniczona warunkami równowagi i nośności ciągnika. Pompa i mieszadło w opryskiwaczach ciągnikowych są napędzane od wałka przekaźnikowego ciągnika poprzez wał przegubowy lub przekładnię pasowo-klinową. Opryskiwacze doczepiane mają własny układ jezdny i łączone są z ciągnikiem za pośrednictwem haka zaczepowego i wału przegubowego. Natomiast opryskiwacze zawieszane mogą być dostosowane bądź do zawieszania na tylnym układzie trzypunktowym ciągnika, bądź też do nabudowania na kadłub ciągnika. Tylne zawieszenie opryskiwacza ogranicza w dużym stopniu pojemność jego zbiornika na skutek niebezpieczeństwa zakłócenia równowagi podłużnej ciągnika. Zbiorniki opryskiwaczy nabudowanych są umieszczone w miejscach bardziej dogodnych, najczęściej po obu stronach ciągnika lub na ramie nośnika narzędzi; pompę nasadza się często bezpośrednio na końcówkę wałka przekaźnikowego. Przy opryskiwaniu pól do obsługi agregatu wystarcza na ogół tylko traktorzysta, natomiast przy pracy w sadzie potrzeba dodatkowo zwykle dwóch pracowników do opryskiwania lancami. Opryskiwacze specjalne są budowane jako samobieżne, samochodowe, motocyklowe, lotnicze, helikopterowe itp.