Opylacze konne mają dwukołowe podwozie, na ogół o zmiennym rozstawie kół. Napęd wentylatora i innych części roboczych jest pobierany od kół jezdnych. Rozprowadzanie proszku odbywa się za pomocą poprzecznych rur z dyszami. Opylacze konno-silnikowe różnią się tym od konnych, że są wyposażone dodatkowo w silnik spalinowy służący do napędu wszystkich części roboczych, natomiast koń służy tylko do przemieszczania opylacza w czasie pracy. Na dwukołowym podwoziu, oprócz części roboczych opylacza, przymocowany jest silnik spalinowy najczęściej dwusuwowy, gaźnikowy, o mocy około 6 KM, który napędza wentylator, pompę zębatą podającą ciecz pod ciśnieniem do dyszy śrubowo-wirowej, mieszadło oraz mechanizm podający proszek do ssącego przewodu wentylatora.