Budowa i regulacja opylaczy

Najbardziej prymitywnym sposobem nanoszenia sproszkowanych środków chemicznych na rpśliny jest posypywanie ich proszkiem trującym. Posypywacze używane do tego celu są obecnie rzadko stosowane. Są to przeważnie bardzo proste urządzenia wykonane w postaci woreczków z rzadkiego płótna, umieszczonych na długich drewnianych łatach; zawarty w nich proszek przez potrząsanie przesiewa się i opada na rośliny. Posypywacze mogą być stosowane tylko zastępczo, gdyż jakość opylania roślin za ich pomocą jest zła. Proszek nie przylega dostatecznie do liści i łatwo się z nich zsypuje, a zużycie proszku jest kilkakrotnie większe niż przy opylaniu roślin. Przy opylaniu proszek jest nanoszony za pośrednictwem strumienia powietrza wytwarzanego przez dmuchawę lub wentylator, co zapewnia lepsze rozdrobnienie cząstek środka trującego i lepsze pokrycie roślin. Podobnie jak opryskiwacze, również i opylacze można podzielić na ręczne, konne, konno-silnikowe i ciągnikowe. Ponadto, ze względu na stosunkowo nieduże wymiary i ciężar zbiornika z proszkiem, stosuje się również opylacze silnikowe — przenośne lub taczkowe.