Najbardziej prymitywnym sposobem nanoszenia sproszkowanych środków chemicznych na rpśliny jest posypywanie ich proszkiem trującym. Posypywacze używane do tego celu są obecnie rzadko stosowane. Są to przeważnie bardzo proste urządzenia wykonane w postaci woreczków z rzadkiego płótna, umieszczonych na długich drewnianych łatach; zawarty w nich proszek przez potrząsanie przesiewa się i opada na rośliny. Posypywacze mogą być stosowane tylko zastępczo, gdyż jakość opylania roślin za ich pomocą jest zła. Proszek nie przylega dostatecznie do liści i łatwo się z nich zsypuje, a zużycie proszku jest kilkakrotnie większe niż przy opylaniu roślin. Przy opylaniu proszek jest nanoszony za pośrednictwem strumienia powietrza wytwarzanego przez dmuchawę lub wentylator, co zapewnia lepsze rozdrobnienie cząstek środka trującego i lepsze pokrycie roślin. Podobnie jak opryskiwacze, również i opylacze można podzielić na ręczne, konne, konno-silnikowe i ciągnikowe. Ponadto, ze względu na stosunkowo nieduże wymiary i ciężar zbiornika z proszkiem, stosuje się również opylacze silnikowe — przenośne lub taczkowe.