Pług ramowy

Pług ramowy może być wykonany jako jedno- lub wieloskibowy. Korpusy płużne są przymocowane do ramy wspartej na dwu kołach jezdnych — polowym i bruzdowym. Trzecim punktem podparcia pługa jest zwykle piętka płozu ostatniego korpusu lub niekiedy kółko podporowe przymocowane do ramy za ostatnim korpusem płużnym. Koło połowę pługa jest osadzone na osi, do której jest przymocowana sztywno dźwignia ręczna. Każda zmiana położenia dźwigni powoduje zmianę położenia koła polowego. Położenie koła potowego ustala się za pomocą zapadki ustalającej położenie dźwigni na segmencie zębatym. Koło bruzdowe osadzone jest na osi połączonej jarzemkiem z osią pośrednią. Na końcu osi pośredniej osadzona jest kulisa z odpowiednio wyciętą szczeliną. W szczelinie kulisy znajduje się czop przymocowany do ramienia stanowiącego przedłużenie dźwigni ręcznej. Wystające w górę ramię kulisy zaopatrzone jest w nagwintowany sworzeń z korbką. W położeniu transportowym pługa dźwignia ręczna ustawiona jest poziomo, a czop ramienia tej dźwigni znajduje się w przedniej części szczeliny kulisy. Obydwa koła pługa znajdują się najbliżej, a rama pługa jest uniesiona. W położeniu roboczym dźwignia ręczna jest uniesiona w górę. W czasie unoszenia dźwigni ręcznej początkowo obydwa koła zmieniają położenie, koło połowę przesuwa się ku tyłowi, bruzdowe zaś ku przodowi pługa, wskutek czego rama z korpusami płużnymi opada w dół. Gdy korpusy płużne oprą się o glebę, przy dalszym podnoszeniu dźwigni ręcznej czop tej dźwigni przestaje zmieniać położenie kulisy, gdyż przechodzi w jej łukowe wycięcie. Wówczas zmianie położenia dźwigni odpowiada jedynie zmiana położenia koła polowego. Różnica wysokości ustawienia koła polowego względem koła bruzdowego określa głębokość orki. Do wyorania pierwszej bruzdy trzeba unieść w górę również koło bruzdowe na wysokość odpowiadającą głębokości orki. Zmianę tę uzyskuje się przez pokręcenie korbką sworznia gwintowanego, co pozwala zmienić położenie koła bruzdowego względem kulisy. Dobrze ustawiony pług ramowy podczas orki nie wymaga prowadzenia przez oracza i dobrze utrzymuje stałą głębokość orki. Regulację szerokości pierwszej skiby wykonuje się przez przestawianie poziome listwy pociągowej. Listwę można też podnosić lub opuszczać po zwolnieniu zacisku jarzemka. Jeżeli podczas orki przednia część pługa jest unoszona w górę i koła zbyt słabo są dociskane do gleby, trzeba przesunąć listwę pociągową nieco w górę, natomiast jeżeli koła pługa są zbyt silnie dociskane do gleby, a ostatni korpus ma tendencję do spłycania orki, trzeba listwę pociągową opuścić niżej lub skrócić postronki zaprzęgu.