Nawadnianie zalewowe polega na pokryciu nawadnianego obszaru warstwą wody. Przy nawadnianiu zalewowym zamiast bruzd nawadniających wykonuje się na obszarze nawadnianym wałki w odstępach odpowiadających szerokości roboczej siewnika ciągnikowego lub wykonuje się głębokie bruzdy przechodzące przez krawędzie nawadnianych pasów pól,co pozwala na większą szerokość pasów niż szerokość robocza siewnika. Tego rodzaju nawadnianie przeprowadza się na uprawach roślin zbożowych i traw. Nawadnianie zalewowe wymaga równego terenu i dobrze wyrównanej powierzchni pola nawadnianego. Nawadnianie stokowe może być przeprowadzone na terenach o mniejszej równomierności powierzchni zraszanej i większym pochyleniu terenu. W tym wypadku zamiast wałków wykonuje się głębokie bruzdy, do których wpuszcza się wodę z głównych kanałów; w różnych punktach bruzdy buduje się grobelki, z których woda spływa na nawadniane odcinki pól. Wadami nawadniań zalewowego i stokowego są: duże zapotrzebowanie wody, niszczenie struktury gleby i uniemożliwienie dostępu powietrza do gleby w okresie zalewu. Przy sposobie stokowym również następuje niszczenie gruzełkowatej struktury gleby oraz tworzenie się na powierzchni roli skorupy, która w bardzo dużym stopniu zmniejsza przewiewność gleby.