Nawadnianie podziemne ma tę zaletę w porównaniu z innymi sposobami, że pozwala maksymalnie zmniejszyć straty wody spowodowane parowaniem, a tym samym najoszczędniej gospodarować zasobami wody. Do takiego nawadniania można stosować czystą wodę lub wody ściekowe. Jeżeli wykorzystuje się wody ściekowe, trzeba przewidzieć urządzenie służące do wstępnego ich przygotowania do nawadniania. Urządzenie takie składa się z komory, w której następuje fermentacja i gnicie części organicznych oraz z komory, w której odbywa się wzbogacanie wód ściekowych w tlen. Otwory wlotowe do kanałów są zaopatrzone w sita zatrzymujące grube zanieczyszczenia. Najkorzystniejsze warunki dla podziemnego nawadniania znajduje się na glebach średnich piaszczysto- gliniastych, leżących na nieprzepuszczalnym podłożu. Ostatnio oprócz rurek drenowych do nawadniania podziemnego stosuje się rury azbestowo-cementowe, których ściany boczne i dolne są nieprzepuszczalne, natomiast ściana górna jest porowata i przez te pory woda przesiąka do gleby. Rury takie układa się w odstępach od 0,5 do 3 m na głębokości około 0,4 m. Przy wykorzystaniu wód ściekowych nie można używać rur azbestowo-cementowych.